Een kind hebben met een regulatiestoornis kan zwaar zijn. Je kunt tegen veel dingen aanlopen: moeilijk gedrag, je even geen raad meer weten of het onbegrip van andere mensen. Een kind met een regulatiestoornis vraagt veel aandacht en het kan je veel energie kosten. Je probeert alles zo goed mogelijk te doen en nog kan je gedrag van je kind krijgen wat ongewenst is. Op zo'n moment kan je je behoorlijk radeloos voelen. Waarom luistert je kind nou niet?

De omgeving snapt niet altijd wat er aan de hand is. Dit komt ook doordat een regulatiestoornis vrij onbekend is. Als je kind ongewenst gedrag vertoond kan je wel zeggen dat hij een regulatiestoornis heeft maar doordat de omgeving dit niet kent zullen ze niet weten wat er aan de hand is. Er zou gedacht of gezegt kunnen worden (door anderen) dat het aan de opvoeding ligt. Dit is niet het geval. De manier waarop er met het kind omgegaan wordt kan bepaald gedrag verergeren maar het is niet de oorzaak.

Kinderen met een regulatiestoornis hebben structuur en duidelijkheid nodig. Op deze site vind je informatie en handige tips: hoe kan je omgaan met een kind met een regulatiestoornis? Elk kind is anders dus bij elke kind zal een andere aanpak nodig zijn. 

In februari 2011 kreeg mijn dochter (geboren in maart 2007) de diagnose regulatiestoornis. Toen zij 2 jaar was is zij naar een peuterspeelzaal gegaan. De leiding van de peuterspeelzaal vielen een aantal dingen op: mijn dochter had moeite met stil zitten (bewegingsdrang,) ze maakte weinig tot geen contact met de andere kinderen, ze staarde, het duurde even voordat informatie bij mijn dochter binnen kwam en zo nog een aantal dingen. Wij dachten dat dit gewoon bij haar hoorde en hebben er verder niet veel aandacht aan besteed. Toen mijn dochter net 3 was is zij i.v.m een verhuizing naar een andere peuterspeelzaal gegaan. Al snel kwam de leiding van deze peuterspeelzaal met hetzelfde verhaal. Toen zij voor de ogentest naar het peuterbureau moest gaf ook de wijkverpleegkunige een aantal dingen aan wat haar opviel bij onze dochter. Ik ben toen best geschrokken: zou er dan toch iets "mis" zijn met ons kind?

Via de wijkverpleegkundige en de arts van het peuterbureau zijn wij toen gestart met het maken van video opnames van onze dochter (via stichting MEE.) Dit is besproken in het zogeheten Integrale Vroeghulp Team (voor info vraag huisarts of consultatie/peuter bureau.) Het I.V Team vond het gedrag van onze dochter toch opvallend en vond het verstandig als wij haar zouden laten observeren in een observatiegroep. Dit hebben wij gedaan. Zij is van september 2010 tot en met februari 2011 naar deze groep gegaan. Onze dochter ging hier 3 dagdelen in de week heen. Als ouders werden wij goed begeleid. De gedragsdeskundige van de stichting (waar de behandelgroep onder valt) heeft de diagnose regulatiestoornis bij haar vastgesteld.

Vanaf maart 2011 tot en met december 2011 ging onze dochter naar de dagbehandeling (4 dagen in de week.) Hier leerde zij (spelenderwijs) omgaan met dingen waar zij moeite mee heeft. Er werden doelen gesteld en we hebben thuisbegeleiding gehad. 

Sinds begin januari 2012 zit onze dochter op het speciaal basis onderwijs. Hier heeft zij het naar haar zin en het gaat erg goed op school.

In april 2013 heeft onze dochter de diagnose ADHD gekregen waardoor de diagnose regulatiestoornis is komen te vervallen.  

Deze site heb ik opgezet omdat er weinig te vinden is over regulatiestoornissen. Alles wat op deze site staat heb ik van andere sites en van informatie die ik van een gedragsdeskundige heb gekregen.

ons verhaal